เมื่อเวลา 11.00 น. วันที่ 15 กันยายน 2564 พล.ต.ต.พิษณุ อุณหเสรี ผบก.ภ.จ.อุดรธานี , พ.ต.ท.พัฒน์วงศ์ จันทร์พล รอง ผกก.ป.สภ.เมืองอุดรธานี , พ.ต.ต.ธนนท์ ศรีกงพาน สว.สส.สภ.เมืองอุดรธานี ร.ต.ท.อรรฆฤทธิ์ เย็นสวัสดิ์ รอง สว.สอบสวน สภ.เมืองอุดรธานี พร้อมตำรวจพิสูจน์หลักฐาน แพทย์เวร รพ.ศูนย์อุดรธานี และอาสากู้ภัยมูลนิธิอุดรสว่างเมธาธรรม ตรวจสอบโครงกระดูก ภายในโรงสีร้าง บ.พรสวรรค์ ต.หนองนาคำ อ.เมือง
ที่เกิดเหตุโรงสีร้าง มีต้นไม้และหญ้าปกคลุม ข้างกำแพงคอนกรีต ใต้เสาไฟฟ้าสูง พบโครงกระดูกมนุษย์ ไม่มีศีรษะ มีสวมเสื้อแขนยาวลายพลางสีเขียว กางเกงขาสั้นสีดำ รองเท้าแตะสีเหลือง มีเชือกไนล่อนมัดท่อนเหล็กยาว 1 ฟุต มัดติดรองเท้าทั้งสองข้าง เลื่อยตัดเหล็ก 1 ปื้น ห่างไปประมาณ 50 เมตร พบกะโหลกมนุษย์ วางอยู่พื้นปูนลานตากข้าว ตรวจที่เกิดเหตุ พบสายไฟสีดำถูกตัดห้อยลงจากเสาไฟ และพบโคมไฟส่องสว่างตกลงที่พื้นใกล้กับศพ แพทย์ระบุเสียชีวิตมามกกกว่า 1 ปี จึงสั่งนำกระดูกไปเก็บไว้ที่ รพ.ศูนย์อุดรธานี รอญาติมาติดต่อขอรับศพ
ต่อมา น.ส.อมรรัตน์ บุญศรี อายุ 32 ปี อยู่บ้านเลขที่ 31 หมู่ 15 ต.โพนงาม อ.หนองหาน จ.อุดรธานี เดินทางมาดูศพ และสงสัยว่าโครงกระดูก คือนายอิด บุญศรี อายุ 38 ปี อยู่บ้านเลขที่ 31 หมู่ 15 ต.โพนงาม อ.หนองหาน จ.อุดรธานี พี่ชายที่หายไปตั้งแต่เดือนมีนาคม 2563 เพราะจำเสื้อลายพลางที่พี่ชายชอบใส่ ก่อนหายตัวออกจากบ้าน พร้อมกับบอกว่า นายอิดฯเป็นพ่อหม้าย แยกทางกับภรรยานานแล้ว มีลูกชายอาศัยอยู่กับปู่ นายอิดฯทำงานก่อสร้าง รับจ้างทั่วไป รับจ้างตัดฟืนไปเผาถ่าน และชอบมาหาเพื่อนที่มีบ้านในซอย 5 บ้านสวรรค์ ใกล้กับโรงสีร้างประจำ
“ เมื่อมีนาคม 2563 นายอิดฯมาเล่นที่บ้านเพื่อน แล้วได้หายตัวไปไม่กลับบ้าน ครอบครัวได้ออกตามหา รวมทั้งลูกชายของนายอิดด้วย ทั้งตามหาที่บ้านเพื่อนก่อนหายตัวไป และร้านคาราโอเกะใกล้โรงสีร้าง และสอบถามเพื่อนของนายอิดทุกคน ก็ไม่มีใครพบเห็น จึงโพสต์ลงในเฟซบุ๊กส่วนตัว ร้องไปที่มูลนิธิกระจกเงา ศูนย์ดำรงธรรมจังหวัดอุดรธานี ประกาศตามหาคนหาย แต่ก็ไม่มีใครพบเห็น หลังจากนั้น 1 เดือน จึงได้มาแจ้งความคนหายที่ สภ.เมืองอุดรธานี ”
น.ส.อมรรัตน์ บอกต่ออีกว่า หลังจากนายอิดหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ติดต่อไม่ได้มาประมาณ 1 ปี 6 เดือน เมื่อเช้านี้มีคนที่รู้จักกับตน โทรศัพท์มาบอกว่า มีคนเข้าไปหาปลาในโรงสีร้าง และพบโครงกระดูกมนุษย์ สวมเสื้อลายพลางคล้ายกับพี่ชายของตนที่หายไป จึงรีบมาดูก็มั่นใจทันทีว่าเป็นศพนายอิด พี่ชายที่หายตัวไปแน่นอน เพราะจำเสื้อผ้าที่สวมใส่ได้ ที่ไม่ได้เข้ามาหาในโรงสีร้าง เพราะเป็นพื้นที่ส่วนบุคคล “ ช่วงที่พี่ชายหายไปใหม่ๆ พ่อและลูกชายผู้ตายก็ฝันเหมือนกัน เห็นว่าผู้ตายมาหา บอกว่าหนาว ออกไปไม่ได้ ให้มารับกลับบ้านด้วย ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะไปตามหาพี่ชายได้ที่ไหน ”
