ที่ซอยแสนสุข ซอยเล็กๆทะลุสองถนนหลัก ในเขตพื้นที่นครอุดรธานี ด้านถนนโพศรี อยู่ตรงข้ามพิพิธภัณฑ์เมืองอุดรธานี ด้านถนนศรีสุข อยู่ตรงข้ามกับ รร.อนุบาลอุดรธานี บริเวณกลางซอยมีร้านเช่าหนังสือเล็กๆ ชื่อร้านเช่าหนังสือ(ในซอย) เปิดให้บริการมานานกว่า 40 ปี และยังเปิดให้บริการเช่าหนังสือ ในยุคที่สื่อออนไลน์เฟื่องฟู ทำให้ร้านเช่าหนังสือที่เคยถูกระบุว่า “เสือนอนกิน” ต่างทยอยปิดตัวไปลง น่าจะเป็นร้านเช่าหนังสือร้านสุดท้าย ที่ยังหลงเหลืออยู่ในอุดรธานี เจ้าของยืนยันร้านเลี้ยงตัวเองได้ และยังจะเปิดบริการเหมือนเดิม
คุณตาสำเภา วงศ์วิชิต อายุ 76 ปี เจ้าของร้านเช่าหนังสือ(ในซอย) และหอพักสตรีวรรณพร เลขที่ 11/11 อาศัยอยู่กับภรรยาคู่ชีวิต วันนี้ไปทำบุญที่วัดให้คุณตาเฝ้าร้าน ลูกๆสองคนทำงานอยู่ในเมืองหลวง คุณตาฯเป็นชาว อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร พบ ปกศ.สูง วิทยาลัยครูอุดรธานี ทำงานครั้งแรกกับ “แอร์อเมริกา” ก่อนจะข้ามไปทำงานที่ สปป.ลาว , ซาอุดิอาระเบีย และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ก่อนจะมาลงทุนทำหอพักสตรี ตามด้วยร้านเช่าหนังสือ หน้าร้านมีป้ายแจ้งว่าเปิดทุกวัน มีเบอร์โทร 081-2635079 ไว้ติดต่อช่วงเวลาไม่อยู่หน้าร้าน ในร้านมีแสงสว่างเพียงพออ่านหนังสือ มีพัดลมช่วยระบายอากาศ ไม่มีคอมพิวเตอร์ ใช้สมุดบันทึกด้วยลายมือ หนังสือยังมีผู้เช่าอยู่เรียงบนชั้น หนังสือเก่าถูกเก็บในถุง หรือกล่องไว้ด้านล่าง
คุณตาสำเภา วงศ์วิชิต อายุ 76 ปี เล่าด้วยใบหน้ายิ้มแย้มว่า เปิดร้านเช่าหนังสือมากว่า 40 ปี เมื่อก่อนลูกชายกลับจากเรียนหนังสือ เขาจะมีหนังสือติดมือกลับมาด้วย เข้าไปซื้อมาอ่านพอมีมาก ก็ลองเอามาเปิดให้เช่า ก็มีรายได้จากการให้เช่าเยอะ แต่ละวันมีคนมาเช่าเกิน 50 คน มีรายได้อย่างน้อยวันละ 5-600 บาท บางวันได้ 1,000 บาท คนละ 5-10 เล่มๆละ 2-3 บาทเท่านั้น แต่ละเดือนมีรายได้ 2-30,000 บาท เมื่อก่อนคนเช่าหนังสือนิยาย ราคาเล่มละ 10 บาท เราก็เอามาให้เช่า 1 บาท ของบัวริน , บัวแดง เดี๋ยวเดียวก็ได้ทุนคืน ตอนนี้ก็ปรับราคาขึ้นตามหนังสือที่แพงขึ้น
“ ก่อนโควิคก็มีคนเช่าลดลงแล้ว ตอนโควิดก็ยังเปิดร้าน คนอ่านก็ยังมาเช่ากันอยู่ วันนี้แม้คนอ่านจะลดลง แต่ก็ยังมีคนมาเช่าร้านก็พออยู่ได้ น่าจะเป็นร้านเช่าหนังสือร้านสุดท้าย คิดว่าคงไม่มีใครทำแล้ว ที่ก็ยังเปิดให้เช่าเพราะไม่รู้จะทำอะไร เปิดอยู่ที่บ้านก็สะดวกสบายดี ปิดร้านก็เดินเข้าบ้าน กินข้าวกินปลาเอามากินที่ร้านก็ได้ อีกทั้งอยากส่งเสริมให้คนอ่านหนังสือ เดี๋ยวนี้คนไม่อ่านหนังสือกันแล้ว ใครสนใจแวะมาที่ร้านได้ อยู่ในซอยทางเข้าสองด้านๆแรก รร.อนุบาลอุดรธานี ด้านที่สองตรงข้ามพิพิธภัณฑ์เมืองอุดรธานี เปิดทุกวัน วันธรรมดา จ.-ศ. เวลา 12.00-19.00 น. วันหยุด ส.-อา.เวลา 10.00-12.00 น. ”
คุณตาสำเภา วงศ์วิชิต ตอบคำถามด้วยว่า ตอนนี้หนังสือที่ได้รับความสนใจ คือประเภทการ์ตูนที่เข้าเรียนกันว่า “มังงะ” ต่อมาก็เป็นประเภท “ซีรีย์วาย” เข้าไปอ่านนิยายรักหวานแหวแล้ว ราคาก็จะแพงขึ้นมาก จึงคิดเช่าแต่ละเล่มต่างกัน ตามราคาของหนังสือแต่ละเล่ม ถ้าหลายเล่มก็ลดราคาให้ โดยหนังสือที่เลือกซื้อเข้าร้าน ก็คนที่เขามาเช่าอ่านแนะนำ เพราะคนซื้อไม่ได้อ่าน ก็ต้องถามคนอ่านจะอ่านเรื่องอะไร เราก็สั่งซื้อทางออนไลน์ สำหรับสมาชิก 30 บาทตลอดชีพ สมาชิกบางคนเรียนอยู่ ป.5 วันนี้ทำงานแล้วยังมาเช่าอยู่ บางคนก็จำได้ บางคนก็ถามว่าจำกันได้ไหม ซึ่งทุกคนก็มีหมายเลขสมาชิก
น.ส.สายธาร หรือเบสท์ โทแก้ว อายุ 23 ปี พยาบาลสาวจาก รพ.อุดรธานี สาวกหนังสือเดินเข้ามาที่ร้าน เธอหลงใหลการอ่านตั้งแต่ประถม ที่บ้านเกิดใน อ.ภูพาน จ.สกลนคร แม้จะข้ามภาคไปเรียนพยาบาล ที่มหาวิทยาลัยพะเยา และจะมาทำหน้าที่สำคัญที่ รพ.ศูนย์อุดรธานี ก่อนการใช้ชีวิตทำงานวันแรก เธอเลือกค้นหาข้อมูลร้านเช่าหนังสือจากอินเตอร์เน็ต และตัดสินใจเดินทางมาทันที แม้ว่าจะสวมแมสเดินเข้ามา แต่แววตาและท่าทางบ่งบอก ให้เข้าใจว่ากำลังปลื้มอกปลื้มใจ จากนั้นได้ใช้เวลากับตู้หนังสืออยู่นาน ยินดีที่จะเล่าเรื่องดีๆของเธอกับหนังสือ
น.ส.สายธาร หรือเบสท์ โทแก้ว เล่าว่า เป็นคนชอบอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็ก ช่วงเรียนมัธยมปลาย และมหาวิทยาลัย เราก็จะซื้อเก็บไว้บ้าง ด้วยที่ถึงวัยทำงานแล้ว เราก็ไม่สะดวกที่จะขนหนังสือมา เมื่อมีที่พักแล้วก็ค้นหาร้านหนังสือ เห็นว่าอยู่ไม่ไกลก็มาเช่าดีกว่า วันนี้ค้นหาทางออนไลน์พบก็ขับรถมาเลย อีกร้านที่พบยังไม่ได้ไป เพราะเป็นร้านหนังสือมือสอง โดยเกรงว่าหากต้องย้ายหอพัก ไม่วุ่นวายย้ายหนังสือไปด้วย ก็เลือกที่จะเช่า ดีใจที่ค้นพบร้านนี้ ก็รีบออกมาที่ร้านทันที นอกจากนี้ยังมีกลุ่มในเฟสบุ๊ค รักการอ่านแล้วก็แบ่งกันอ่าน ไม่แปลกใจที่ยังมีร้านเช่าหนังสืออยู่ เพราะอยู่ต่างจังหวัดเคยอ่านมาแบบนี้ เพื่อนๆสนิทกันก็อ่านแบบนี้
“ ชอบอ่านหนังสือทุกประเภท ถ้าชอบมากก็จะเป็นแฟนตาซี สืบสวนสอบสวน ถ้าเปรียบเทียบการอ่านหนังสือแบบนี้ กับการทางออนไลน์ จะมีความแตกต่างกันมาก และชอบการอ่านจากหนังสือมากกว่า (หัวเราะ) ชอบกลิ่นหนังสือ นอกจากกลิ่นแล้วยังมีเสียงพลิกหน้ากระดาษ เราสามารถที่จะละเมียดละไมไปทีละบรรทัด ไปทีละหน้าได้ ต่างจากที่อ่านออนไลน์ ในไอแพตหรือโทรศัพท์ มีความรู้อ่านไปได้เพียงรู้เรื่องเฉยๆ แต่อ่านหนังสือมันได้ซึมซับมากกว่า วันนี้มาที่ร้านคุณตา(ในซอย) รู้สึกตื่นตาตื่นใจ จากหนูชอบอ่านหนังสือเก่า เหมือนเรื่องที่เราเคยอ่านตั้งแต่ ป.4 ก็ยังมีในร้านนี้ ดีนะที่ยังมีให้เราอ่าน รักในการอ่าน และยังจะอ่านต่อไป แต่ไม่รู้ว่าจะอ่านได้เยอะแค่ไหน เพราะต้องดูที่งานเราด้วย ”
