เมื่อเวลา 12.30 น.วันที่ 26 สิงหาคม 2565 ขณะที่ ร.ต.อ.วัฒนพงษ์ แก้วภิรมย์ รอง สวป.สภ.เมืองอุดรธานี นำกำลังชุดปราบปรามยาเสพติด สภ.เมืองอุดรธานี ออกตรวจพื้นที่รับผิดชอบ รับแจ้งจากชาวบ้านว่า พบถุงพลาสติกต้องสงสัย เกรงจะเป็นสิ่งผิดกฎหมาย อยู่บนถนนเลี่ยงเมืองอุดรธานี ใกล้กับทางเข้าอ่างเก็บน้ำบ้านจั่น ต.บ้านจั่น จึงออกไปตรวจสอบ
ในที่เกิดเหตุหญิงชาวบ้าน วัยกลางคน (ขอสงวนชื่อนามสกุล) ชาว ต.บ้านจั่น แม่ค้าขายของหวานในตลาด ภายในเขตเทศบาลนครอุดรธานี พาตำรวจไปชี้จุดที่พบ เป็นถุงหิ้วพลาสติก มีกลิ่นคล้ายยาบ้า พร้อมกับตรวจสอบรอบบริเวณใกล้เคียง ก่อนนำถุงพลาสติกต้องสงสัย มาแกะตรวจสอบที่โรงพัก พบเป็นยาบ้าจำนวน 2 มัด รวม 4,000 เม็ด ที่แพ็คไว้อย่างดี และนำไปลงบันทึกเอาไว้เป็นหลักฐานไว้ และจะได้ตรวจสอบกล้องจรปิดตามเส้นทางที่พบยาบ้า เพื่อเป็นเบาะแสในการติดตามหาตัวเจ้าของ มาดำเนินการตามขั้นตอนของกฎหมายต่อไป
จากการสอบสวนชาวบ้านที่พบยาบ้า ให้การว่า ขณะที่กำลังขับรถจักรยานยนต์พ่วงข้างกลับบ้าน หลังจากขายของเสร็จช่วงเย็นวานนี้ ระหว่างทางพบถุงพลาสติก ห่อวัตถุอะไรบางอย่างไว้สองชั้น จึงก้มลงไปเก็บเอามาใส่หน้ารถกลับบ้าน ทีแรกคิดว่าเป็นสิ่งของมีค่าที่มีคนทำหล่นไว้บนถนน จึงเก็บเอามาไว้ เผื่อมีเจ้าของมาถามหา ซึ่งตนก็ยังไม่ได้แกะตรวจสอบดูว่าเป็นอะไร โดยเช้าวันนี้ตนหยุดซ่อมแซมสีตัวพ่วงรถจักรยานยนต์อยู่ที่บ้าน และบอกให้น้องชายตรวจสอบดู ก็พบว่าเป็นยาบ้า ตนรู้สึกตกใจมาก ไม่คิดว่าสิงของที่ตนเองเก็บมาจะเป็นยาบ้า
“ไม่คิดเลยว่าจะเป็นยาบ้า คิดแค่ว่าเป็นของมีค่ามากกว่า และสงสารคนที่ทำหล่น เพราะหากเป็นของมีค่าจริง คงเดือดร้อนน่าดูในช่วงเศรษฐกิจแบบนี้ จึงเก็บกลับบ้านไว้คืนเจ้าของ หากมีคนประกาศตามหาตามสื่อโซเชียล ซึ่งตนก็คิดอยู่แค่นั้น เพราะตนเป็นคนที่มองโลกในแง่ดี ทำมาหากินสุจริตและบริสุทธิ์ใจ ไม่คิดเกี่ยวข้องกับเรื่องสิ่งผิดกฎหมายจำพวกนี้อยู่แล้ว เมื่อรู้ว่าเป็นยาบ้า จึงโทรศัพท์แจ้งตำรวจมาตรวจสอบตามขั้นตอนของกฎหมายต่อไป……
