พ่อแม่ร่ำไห้ลูกหายเกือบเดือนวอนสื่อช่วย

เมื่อเวลา 12.00 น. วันที่ 18 มีนาคม 2567 นางสมพร จันทร์เติบ อายุ 58 ปี และนายคำ จันทร์เติบ อายุ 58 ปี สามีภรรยา อยู่บ้านเลขที่ 47 หมู่ 13 ต.ขอนยูง อ.กุดจับ จ.อุดรธานี มาพบสื่อมวลชนขอความช่วยเหลือ ประกาศหานายศราวุฒิ จันทร์เติบ อายุ 35 ปี ลูกชายหายออกจากบ้านตั้งแต่วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2567 ไปแจ้งคนหายที่ สภ.กุดจับ จ.อุดรธานี นานนับเดือนยังไม่มีวี่แววลูกชาย เกรงว่าลูกชายจะได้รับอันตราย

นางสมพร เล่าทั้งน้ำตาว่า ลูกชายเคยมีครอบครัว แยกทางกันไป 4 ปีแล้ว มีลูกสาว 1 คน อายุ 14 ปี มีประวัติเสพยาบ้าไปบำบัดแล้ว เคยไปทำงานที่เกาหลีแบบผีน้อย ต่อมาถูกตำรวจจับและส่งกลับไทย ลูกชายกลับมาอยู่บ้านไม่ได้ไปทำงานที่ไหน จะออกไปหาปูหาปลา มาให้แม่ทำกิน ไม่สุงสิงกับใคร จะหมกตัวอยู่ในห้อง เมื่อ 3 ปีก่อนลูกมีอาการโรคซึมเศร้า ไปรักษาที่ รพ.กุดจับ หมอให้ยามากินประจำ ก่อนลูกจะหายตัวไป

นางสมพร เล่าต่อว่า เกรงลูกชายจะได้รับอันตราย จึงได้ออกตามหาลูกชายทุกวัน ออกบ้านแต่เช้า มืดถึงกลับบ้าน ตามหาไปทุกหมู่บ้าน นำภาพไปลงในเพจข่าว ก็ไม่มีใครพบเห็น ลูกชายหายออกจากบ้านเกือบจะ 1 เดือน ตนจึงตัดสินใจมาพบสื่อมวลชน ขอให้ช่วยออกข่าวคนหาย เผื่อมีญาติ หรือชาวบ้านพบเห็นลูกชาย ก็ขอได้แจ้งเบาะแสให้ตนและตำรวจ สภ.กุดจับ จะรีบไปรับลูกชายกลับบ้าน

ส่วนนายคำ พ่อนายนายศราวุฒิฯ เล่าว่า อยากให้สื่อทำข่าวออกทีวี ออกเพจ ออกไลน์ หากใครพบเห็นให้แจ้งเบาะแส จะมีเงินรางวัลให้ ที่ผ่านมาได้ออกตามหาตั้งแต่ตี 3 ขี่จักรยานยนต์ไปตามเส้นทางจนถึง อ.นากลาง จ.หนองบัวลำภู ที่คนว่าพบเห็น แต่ก็ไม่ใช่ลูกตัวเอง เกรงว่าลูกชายจะเดินหลงป่า เสียชีวิตอยู่บนภูเขา หรือจะมีคนทำร้าย แต่คงไม่มีใครทำร้าย เพราะลูกเป็นคนไม่มีพิษมีภัยกับใคร แต่ตนให้น้ำหนักไปที่เดินหลงป่า

“ ลูกชายคลุกคลีก่อนหายตัวไป จะเป็นสาวประเภทสองในหมู่บ้าน แม่ได้ห้ามสาวประเภทสองมาหาลูกชายอีก แต่ก็ไม่ได้ปรักปรำ เคยขอให้ตำรวจไปสอบถามสาวประเภทสอง ถ้าไปถามก็คงจะไม่บอก จึงมาขอความช่วยเหลือสื่อมวลชน ”